Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Νίκη-αγχολυτικό για την ομάδα μας



Καλησπέρα αδέλφια.

Χθες όπως είδαμε η ομάδα μας ξεκίνησε νικηφόρα τις υποχρεώσεις της για την φετινή χρονιά,νικώντας με 0-2 την Μάδεργουελ εκτός έδρας, όντας με το ενάμισι πόδι στα πλέϊ οφ του τσάμπιονς λιγκ.

Η χθεσινή νίκη σε συνδυασμό με την πρόκριση που καλούμαστε να σφραγίσουμε την επόμενη εβδομάδα στην Αθήνα,είναι σημαντική για οικονομικούς κυρίως λόγους,καθώς θα καλυφθούν οικονομικές εκκρεμότητες,οι παίκτες θα δουν χρήμα οπότε θα είναι προσηλωμένοι αποκλειστικά στους στόχους της ομάδας,θα γίνουν μερικές μεταγραφικές κινήσεις ενώ (Αλαφούζου θέλοντος) θα πάρει μία γερή οικονομική ανάσα ο ερασιτέχνης.

Στα αγωνιστικά τώρα,αυτό που με χαροποίησε ιδιαίτερα ήταν ότι η ομάδα μπήκε δυνατά από το πρώτο λεπτό του αγώνα,για να πάρει αυτό που ήθελε και δικαιούνταν και δεν φοβήθηκε(αυτό έλλειπε)την αντίπαλο της.

Είχαμε το παιχνίδι εκεί που το θέλαμε,αν σε μερικά σημεια  του παιχνιδιού η Μάδεργουελ επέβαλε τον ρυθμό της,αλλά δεν απείλησε σημαντικά,καθώς οι περισσότερες φάσεις που δημιούργησε ήταν χλιαρές κεφαλιές και μακρινά σουτ που δεν είχαν τύχη,παρά τις κτυπητές μας αδυναμίες στην άμυνα και ιδιαίτερα στο ψηλό παιχνίδι(ο Βελάσκες κυρίως,που όμως είναι καινούργιος και θέλει χρόνο προσαρμογής,χωρίς να δικαιολογείτε η νωθρότητα του στον αέρα)

Με το να προηγηθούμε νωρίς,έφυγε το άγχος από τα πόδια των παικτών,όμως εν συνεχεία χαλαρώσαμε επικίνδυνα μέχρι το μισάωρο όπου έχασε μερικές ευκαιρίες η Μάδεργουελ,χωρίς να μας στοιχίσει,ανεβάζοντας ρυθμό όμως στην συνέχεια μέχρι το τέλος του ημιχρόνου,μην μπορώντας να αξιοποιήσουμε με την σειρά μας τις ευκαιρίες που μας παρουσιάστηκαν.

Στο δεύτερο ημίχρονο αν και η Μάδεργουελ είχε μία ανούσια υπεροχή με τις δύο ομάδες να χάνουν μερικές "χλιαρές" ευκαιρίες,ο Παναθηναϊκός με υποδειγματική αντεπίθεση πέτυχε το δεύτερο τέρμα.

Από εκείνη την στιγμή το παιχνίδι τελείωσε και αν τελείωνε ο "κρύος" Φορναρόλι καλά την φάση στο τέλος,θα είχαμε πετύχει και τρίτο τέρμα.

Ατομικά τώρα ο Σισόκο ήταν κυριολεκτικά αλάνθαστος με απλό και γρήγορο παιχνίδι,ο Μαυρίας έκανε το άγγιγμα του μίδα,ο Λάζαρος έδειξε ηγετικές τάσεις και μεγάλη όρεξη για να πετύχει,ο Ζέκα ήταν καλός όμως είχε μερικά κενά διαστήματα,Βύντρα και Σπυρόπουλος ήταν σταθεροί στην απόδοση τους,ο Τοτσέ ήταν μαχητικός αλλά δεν του ταίριαζε το παιχνίδι,ο Μπουμσόνγκ ήταν ηγέτης,ο Βελάσκες είχε αρκετό άγχος και έχασε αρκετές μονομαχίες όμως θα κριθεί στο μέλλον,ο Βιτόλο ήταν πολεμικό σκυλί όπως και ο Μαρινος,ο Καρνέζης ήταν σταθερός,ενώ οι Κατσουράνης,Φορναρόλι δεν μπορούν να κριθούν.

Γενικά πάντως σε όλους τους παίκτες του Ζεζουάλδο Φερεϊρα(ο οποίος στάθηκε στο ύψος του,επιβεβαιώνοντας την υψηλή του αξία) λειτούργησε το ένστικτο της επιβίωσης.

Εν κατακλείδι η διαφαινόμενη πρόκριση απέναντι στην Μάδεργουελ δεν συνιστά και κανένα κατόρθωμα για τον Panathinaiko,όμως φέρνει οικονομικές ανάσες που θα έχουν αντίκτυπο και στο αγωνιστικό κομμάτι,ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πριν λίγο καιρό τα ντέρμπι δεν παιζόντουσαν στο γήπεδο,αλλά στα...λογιστήρια για να δούμε εάν θα παίζαμε στην Ευρώπη.

ΥΓ...Την άποψη μου λέω,δεν είμαι ο...Μουρίνιο.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου