Και στο Λονδίνο θα 'ρθω, Πανάθα για σένα!

Άρθρο του Παύλου στους Ανεξάρτητους Παναθηναϊκούς:

Καλημέρα αδέρφια.

Με τις μνήμες νωπές ακόμα από την χθεσινή ισοφάριση-ΑΘΛΟ απέναντι σε Μπαρτσελόνα και διαιτητές(διότι η φάση του Μασιούλης και η ασήμαντη τεχνική ποινή παραλίγο να κρίνουν το ματς)θα κάνω ένα σχόλιο για τον αγώνα.

Καταρχήν να ξεκινήσω δίνοντας πολλά ευχαριστώ σε Γιανακόπουλο,παίκτες-προπονητές και όποιον έχει βάλει έστω και ένα λιθαράκι για να φτάσει η ομάδα σε αυτήν την πορεία,με ένα ολοκαίνουργιο ρόστερ,με νέο προπονητή αλλά και πρωτάρη αλλά μάγκα πρόεδρο,έχει φτάσει να διεκδικεί το τρεμπλ σε μία χρονιά που στην αρχή(λόγω των πολλών αλλαγών)θεωρούνταν μεταβατική με λίγες πιθανότητες επιτυχιών.

Όμως οι παίκτες και ο προπονητής έδειξαν ότι διαθέτουν τα "cojones" ώστε να φτάσουν τον εξάστερο βήμα-βήμα έως την κορυφή.

Αφού κλείσω λοιπόν την παρένθεση που άνοιξα για την πορεία της φετινής(πετυχημένης ότι κι αν γίνει)χρονιάς,ας περάσω στο παιχνίδι που έκανε τις καρδιές μας να σπάσουν από την πίεση και την αγωνία που απλόχερα μας πρόσφερε.

Ένα παιχνίδι,που ήμουν πεπεισμένος ότι θα καταφέρουμε να το κερδίσουμε όπως άλλωστε το είχα γράψει και πριν το ματς στο άρθρο του Άλεξ "ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΕ ΜΠΟΡΕΙΣ,ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΡΟΚΡΙΘΕΙΣ".

Από την αρχή ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ μπήκε για να επιβληθεί, παίρνοντας το προβάδισμα στο πρώτο δεκάλεπτο,με τα πράγματα να πηγαίνουν ρολόϊ.

Στο δεύτερο αν και κάναμε "κοιλιά" που διάρκεσε έως και και την αρχή της τρίτης περιόδου,όμως Ούκιτς,Μπράμος και Γκιστ έδωσαν λύσεις στο σκοράρισμα.

Έπειτα όλα πήραν τον δρόμο τους,όπως όλοι μας είδαμε και πλέον όλα είναι στο χέρι μας με δύο νίκες στην Αθήνα να πάρουμε την πρόκριση στο φ4 του Λονδίνου!

Όσον αφορά τα θετικά ήταν η άμυνα μπετόν που δυσκόλεψε πολλή την Μπαρτσελόνα(με εξαίρεση το 2ο δεκάλεπτο),το ΠΕΙΣΜΑ και η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ του ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ να γυρίσει το παιχνίδι όταν έδειχνε ότι πάει να χαθεί η εμφάνιση του Γκιστ που εκτός από τους πόντους όταν η μπάλα έκαιγε ήταν και μυαλωμένη,η εμφάνιση του Μπράμος που έδωσε βαθιές ανάσες στην ομάδα σε κρίσιμα σημεία ενώ έσβησε και τον Ναβάρο,ο Ούκιτς επίσης βοήθησε συνολικά με την εικόνα του ενώ πέτυχε το τρίποντο-έναυσμα της αντεπίθεσης,ο Πεδουλάκης ήταν ΜΑΕΣΤΡΟΣ,στα ριμπάουντ no problem(ανανεώσαμε και πολλές επιθέσεις)ενώ για τον Μήτσο τα λόγια είναι περιττά καθώς είναι ΗΓΕΤΗΣ με Η κεφαλαίο!

Όμως παρά την νίκη η ομάδα εμφάνισε και ορισμένες αδυναμίες που κατά την γνώμη μου μπορούν να της κάνουν την ζωή ευκολότερη αν τις διορθώσει.

Πιστεύω ότι είναι λίγες καθώς οι περισσότερες δείχνουν να έχουν καμουφλαριστεί:το μπλοκάρισμα του Σοφοκλή που οδηγούσε σε πολλά λάθη,το γεγονός ότι ο Ούκιτς κυρίως δεν πήγαινε να παίξει ένα προς ένα κακούς αμυντικά αντιπάλου(Γιασικεβίτσιους,Ναβάρο)και η δυσκολία στο πέρασμα της μπάλας στο καλάθι στο πρώτο ημίχρονο που ευτυχώς στην συνέχεια διορθώθηκε.

Βέβαια ας μην τα ζητάμε και όλα,καθώς είδη αυτή η ομάδα δείχνει ότι εύκολα η δύσκολα θα ΕΙΝΑΙ στο φάϊναλ φορ και από κει και πέρα,θα μιλήσει ΞΑΝΑ η φανέλα(αν και προτρέχω τώρα,αλλά έχω καλό προαίσθημα).

Α και πριν κλείσω το άρθρο μου,θα ξαναπώ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ σε όλη την ομάδα που μας θυμίζουν τι θα πει Παναθηναϊκή υπερηφάνεια!!!

ΥΓ...Σήμερα ΟΛΟΙ Κυψέλη,για να σωθεί το βόλεϊ.Η ΤΩΡΑ Η ΠΟΤΕ!

Παύλος Γαβαλάς