Δεν μιλήσαμε καθόλου ούτε μετά το ματς,ούτε την επόμενη αλλά και την μεθεπόμενη μέρα του παιχνιδιού με τον Πλατανιά.
Ο λόγος ήταν ότι πολύ απλά ΔΕΝ μου έβγαινε να μιλήσω για τα τεκταινόμενα εντός των τεσσάρων γραμμών και δεν βλέπω να βρίσκω την όρεξη να το κάνω ούτε τώρα,ούτε τις επόμενες αγωνιστικές.
Είδα το ματσάκι,πήρα πάλι μία αρκετά μεγάλη δόση πίκρας(που την περίμενα)και σιώπησα.
Φυσικά και δεν θέλω να ρίξω κάποια ευθύνη σε κανέναν παίκτη και το μόνο που μπορεί να τους προσάψει κανείς,είναι η έλλειψη τσαμπουκά,πάθους και εγωισμού,καθώς δεν έδειχναν να έχουν όρεξη να πάρουν μπάλα να κάνουν κινήσεις με η χωρίς αυτήν,ενώ οι αντίστοιχοι του Πλατανιά έβγαιναν συνέχεια πρώτοι στην μπάλα και δεν έχαναν προσωπικές μονομαχίες.
Το θέμα είναι(και το ξέρουμε όλοι πριν ξεκινήσουν τα ματς)ότι ο Παναθηναϊκός είναι ομάδα συγκεκριμένων δυνατοτήτων.
Η ομάδα μπορεί να τερματίσει πέμπτη(προσωπικά το βλέπω δύσκολο έως ανέφικτο),μπορεί να τερματίσει και δέκατη,χωρίς πάντως να πιστεύω ότι θα κινδυνεύσει.
Φαινομενικά αν είχες μία σοβαρή διοίκηση(έστω και λαϊκής βάσης)θα ήξερες ότι είναι θέμα χρόνου να γυρίσεις στις επιτυχίες,καθώς και η μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδας είμαστε και δεν είναι δυνατόν να μην βρίσκουμε κάποιον να ασχοληθεί.
Με αυτούς τους ανεκδιήγητους όμως ξέρεις ότι ακόμα και πέμπτος να βγεις,δεν θα πας γιουρόπα,γιατί θα μας κόψει η "κακή" ουέφα.
Ξέρεις ότι ακόμα και να ματώσεις οικονομικά για να τους στηρίξεις,δεν θα πάνε τα λεφτά αυτά ούτε στην ΠΑΕ,ούτε στα χρωστούμενα στον ΑΟ,αλλά στα "παιδιά" και στους "υπαλλήλους" τύπου Λάρα τις "εταιρίας".
Ξέρεις ότι ακόμα και αν πάει να γίνει κάτι καλό αγωνιστικά(βλέπε πέρυσι Ρότσα)αυτοί με τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς τους που εκτοξεύουν τόνους λάσπης,θα βρουν να τρόπο να το διαλύσουν.
Γιατί?
Γιατί στην Ευρώπη η ΟΥΕΦΑ ξεφτιλίζει την λυπηρή αυτή διοίκηση(και μας σώζει από ευροξεφτίλες)που αντί να βγει και να πει ΦΕΥΓΟΥΜΕ,ΒΑΛΤΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΤΕ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ,προσπαθεί να κάνει το μαύρο,άσπρο για να εξυπηρετεί τα δικά της προσωπικά συμφέροντα(βλέπε διαμάχη νόβα-σκαι).
Ε λοιπόν μετά από όλα αυτά έστω και αν στα 90' του παιχνιδιού ξεχνιέσαι και προσηλώνεσαι στο ματς,έστω και αν προσπαθείς να μιλήσεις καθαρά αγωνιστικά δεν σου βγαίνει.
Καταλαβαίνετε ότι η αρρώστια της ομάδας μας δεν μας αφήνει να εκφραστούμε γι αυτό που μας έκανε Παναθηναϊκούς(ή και άλλους Ολυμπιακούς,Παοκτσίδες,Αριανούς κλπ):το ποδόσφαιρο.
Σας υπόσχομαι να δώσω πνευματική μάχη με τον εαυτό μου,ώστε να μπορέσω να το κάνω στο προσεχές μέλλον ή ως τότε να έχουμε βρει διοικητική γαλήνη ώστε να μην χρειάζεται να μην μιλάμε για κάτι άλλο πέραν του θεάματος εντός των τεσσάρων γραμμών(όπως πχ στο μπάσκετ,που θα γράψω εντός ημερών ξεχωριστό άρθρο).
ΥΓ1:Έφτιαξα το επίσημο μπάνερ του μπλογκ(δική μου καλλιτεχνική δημιουργία,χαχα).
Επίσης όπως είδατε μπήκε και σχολιασμός disqus(ευχαριστώ Χάρη που έτρεξες την διαδικασία).
Οπότε και με την σελίδα του facebook που είχα φτιάξει πριν μερικές μέρες,ολοκληρώθηκαν προς το παρών οι "εργολαβίες" που έτρεχαν για το μπλογκ.
Ίσως στο μέλλον φτιαχτεί και σελίδα τουίτερ η μπουν κάποια κουμπιά στο μπλογκ που να οδηγούν σε live chat ή κάτι παρόμοιο,αλλά προς το παρών ότι έγινε είναι αρκετό.
ΥΓ2:Επειδή με ρώτησε ένας φίλος:δεν έγραφα με ψευδώνυμο στο σάϊτ των Ανεξάρτητων.
Ότι έγραφα,το έγραφα με το όνομα μου.
Αυτά προς αποφυγή παρόμοιων παρεξηγήσεων!
Παύλος Γαβαλάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου