Λεπτομερή ανάλυση των τμημάτων του ερασιτέχνη.

Καλησπέρα αδέλφια.

Σήμερα θα μιλήσουμε για τον ερασιτέχνη, αναλύοντας αγωνιστικά, παρασκηνιακά, διοικητικά θέματα και ό,τι άλλο υπάρχει.

Αρχικά να ξεκινήσω από το βόλεϊ ανδρών. Ένα τμήμα που του έβαλε μπουρλότο ο Θανάσης καθώς μάλωσε και έδιωξε με την συμπεριφορά του τον Βλάση Σταθοκοστόπουλο. Η δικαιολογία "ήθελε να παντρέψει την κόρη του" λαμβάνετε ως αστεία. Έτσι λοιπόν ανέλαβε ο  Θανάσης που εν συνεχεία παράτησε το τμήμα στο έλεος του θεού. Μετά από τρία δύσκολα χρόνια, ο Βλάσης φαίνεται να επιστρέφει μαζί με άλλους επιχειρηματίες, βάζοντας ως μοναδικό όρο να αναλάβει τις προσφυγές των παλαιών ετών ο ερασιτέχνης και να διαχειρίζονται εκείνοι τα έσοδα του τμήματος. Ο κ. Μακρόπουλος κάνει αντιπρόταση να πάρει ο ερασιτέχνης τα έσοδα του τμήματος(120.000) και να τα πάρει το ΤΑΑ αργότερα από τα χρωστούμενα της ΠΑΕ στον ΑΟ. Κάπου εκεί λοιπόν έρχεται ο Αλαφούζος που ζητάει τα λεφτά του κόσμου, και αρνείται στον κύριο Μακρόπουλο σε συνάντηση που είχαν να ξεχρεώσει η ΠΑΕ τον ΑΟ.ΤΙ ΛΕΣ ΡΕ ΜΑΓΚΑ ΑΛΑΦΟΥΖΟ; Δηλαδή και δεν βοηθάει η ΠΑΕ τον ερασιτέχνη και τον κλέβει. Φως στο τούνελ εγώ δεν βλέπω και μάλλον οι επενδυτές αποφάσισαν να μην αναλάβουν, μπαίνοντας στην διαδικασία να κυνηγάνε κάθε τρεις και λίγο την αφερέγγυα ΠΑΕ.

Ας περάσουμε τώρα στο βόλεϊ γυναικών. Το τμήμα που μας έχει χαρίσει αμέτρητες χαρές και που βρέθηκε πέρυσι ένα βήμα πριν από την διάλυση. Ο Θανάσης κάνει την πάπια για τα 120.000 χιλιάρικα που είχε υποσχεθεί, με πρόχειρες δικαιολογίες τύπου "του πήρε την θέση ο Μακρόπουλος στην ΠΑΕ(ενώ ο ίδιος δεν θέλει να ασχολείται)" και "έφυγε ο Μαλακατές που εμπιστεύονταν(λες και ο κυρ Αχιλλέας είναι κανένα λαμόγιο)" να αιωρούνται. Τελικά βρέθηκε λύση ανάγκης και θα φτιαχτεί ομάδα με στόχο την αποφυγή του υποβιβασμού. Κάναμε τις δύο πρώτες μας μεταγραφές με Καββαδία(επίσημα) και Κουντουρά(έχει κλείσει).Στόχος είναι να μείνουν και πέντε-έξι παίκτριες από πέρυσι (Χριστοδούλου,Ιχτιάρη,Μαλουσάρη,Καρπουζά και Μυλωνά για ηγετικό ρόλο) και να προωθηθούν   και μερικές από τις ακαδημίες του συλλόγου που γίνετε καλή δουλειά.

Και κάπου εκεί εμφανίζετε στο προσκήνιο,ο πρόεδρος του ιστορικού Πανελληνίου Γ.Σ., Βασίλης Ζερβουδάκης.Ένα άτομο που δεν φημίζεται για τα φιλοπαναθηναϊκά του αισθήματα(χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις του Φράγκου στο βόλεϊ ανδρών και της Στέλλας Χριστοδούλου στο βόλεϊ γυναικών,όπου προτίμησε να φύγουν ελεύθεροι οι αθλητές παρά να τους δώσει με χρηματικό αντίτιμο στον Παναθηναϊκό).

Ο Β. Ζερβουδάκης λοιπόν,ζητάει από τον κ. Μακρόπουλο να απορροφηθεί η ομάδα του Πανελληνίου  

από τον Παναθηναϊκό.

Δηλαδή να πάρουμε όποια παίκτρια θέλουμε(ποια να πάρουμε από την ομάδα που υποβιβάστηκε χωρίς να πάρει σετ στην Α1)και να χρησιμοποιούμε το κλειστό της Κυψέλης(καλή έδρα).

Καλό ακούγετε,αλλά εγώ πιστεύω ότι κάποιο λάκο έχει η φάβα,διότι ο Πανελλήνιος δεν κερδίζει τίποτα,εκτός και αν ο πρόεδρος του περιμένει οικονομικά οφέλη από την παραχώρηση του γηπέδου και από τα εισιτήρια.

Ο κ. Μακρόπουλος έκανε μία διερευνητική επαφή για να δει τι παίζει,αλλά δεν έχουμε ακόμα κάτι χειροπιαστό(μην ακούτε που λένε ότι τα βρήκαν για το γυναικίο βόλεϊ).

Τέλος πάντων,κοντός ψαλμός αλληλούια. 

Τελειώνοντας την αρθρογραφία για τα τμήματα του βόλεϊ,ας περάσουμε στο γυναικείο μπάσκετ,που δείχνει να είναι το μοναδικό τμήμα που λειτουργεί φυσιολογικά και που εκπέμπει υγεία.

Ο "σύνδεσμος φίλων ερασιτέχνη Παναθηναϊκού-Γιώργος Καλαφάτης" μαζί με τον έφορο του τμήματος Ηλία Μιχαλαριά,έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά σε όλα τα θέματα.

Πρώτα απ' όλα ο σύλλογος διαθέτει εξαιρετικές ακαδημίες με πολλά κορίτσια,κάτι που σημαίνει ότι ο σύλλογος στο μέλλον θα μπορεί να χρησιμοποιεί περισσότερες παίκτριες από τα σπλάχνα του(είδη αγωνίζονται μερικές).

Σημαντικό είναι και το γεγονός ότι το τμήμα λειτουργεί με πλάνο μάρκετινγκ,προωθώντας σωστά τα διαρκείας με φθηνές τιμές (25 ευρώ για 11 τουλάχιστον παιχνίδια στο "καμίνι" του τάφου+5 ευρώ για ένα εξαιρετικό μπλουζάκι) δίνοντας στον κόσμο ΚΙΝΗΤΡΟ,ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΔΟΞΙΑ ώστε να διαθέσει το υστέρημα του(χωρίς αυτές τις 3 λέξεις δεν πας πουθενά...). 

Επίσης η ομάδα υλοποιεί γρήγορα και έξυπνα τον αγωνιστικό σχεδιασμό,καθώς έμεινε στην ομάδα η αρχιτέκτονας της περυσινής καλής πορείας,Γιασεμή Σαμαντούρα,ανανέωσαν αρκετές από της περυσινές παίκτριες,αποκτήθηκαν οι ελπιδοφόρες Διέλα,Χρονοπούλου,ενώ η υπερπολύτιμη Κοσμά γυρνάει στον Αθηναϊκό από όπου ήταν δανεική(δυστυχώς).

Οπότε συμπεραίνουμε ότι το συγκεκριμένο τμήμα είναι το μοναδικό τμήμα που δεν βαδίζει σε θολό τοπίο και ξέρει τι μέλλει γενέσθαι.

Από το υγιείς μπάσκετ γυναικών,περνάμε στο αντίθετο άκρο,δηλαδή στο ανδρικό πόλο.Η ομάδα δεν ξέρει ακόμα αν θα αγωνίζεται Α1 η Α2 την φετινή χρονιά.Όπου και να κατέβει πάντως,θα το πράξει με μηδενικό μπάτζετ και χαμηλούς στόχους,τελειώνοντας άδοξα την προσπάθεια αλλαγής επιπέδου προς το καλύτερο για την πράσινη υδατοσφαίριση...

Μοναδική ακτίδα φωτός,οι οργανωμένες ακαδημίες που έχουν σημειώσει αρκετές επιτυχίες. Ίδωμεν...

Στα ατομικά αθλήματα τα πράγματα είναι τραγικότερα σε ορισμένες περιπτώσεις.

Στον στίβο οι αθλητές μας δεν κατέβηκαν και με το δίκιο τους,στο διασυλλογικό πρωτάθλημα ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την αδιαφορία της διοίκησης προς το πρόσωπο τους(ποιους να πρώτο-προλάβει και ο πρόεδρος).

Η ομάδα ανδρών είναι πρωταθλήτρια ανώμαλου δρόμου για το 2012,όμως το γεγονός ότι το βασικό ατού της ομάδας ο Κ. Πούλιος είναι 35 χρονών,δεν αφήνει και υποσχέσεις για ανάλογες μελλοντικές επιτυχίες...

Στην κολύμβηση κατεβήκαμε με έναν(1) αθλητή στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα(η απόλυτη ΞΕΦΤΙΛΑ).Δεν υπάρχουν αθλητές που να θέλουν να φορέσουν το τριφύλλι?

Μάλλον οι συνθήκες θα είναι πραγματικά τραγικές...

Το μόνο γεγονός που με κάνει να αισιοδοξώ,είναι ότι φέρνουμε αρκετές επιτυχίες στις μικρές ηλικίες με κάνει να αισιοξό για ένα καλύτερο μέλλον,αντάξιο της πλούσιας ιστορίας (και) αυτού του τμήματος.

Στο τρίτο άθλημα που καλλιεργεί ο Παναθηναϊκός στον υγρό στίβο,οι πρώτες επιτυχίες έχουν έρθει και το μέλλον σε όλες της κατηγορίες θα είναι λαμπρό.

Η εν ενεργεία πρωταθλήτρια ομάδα ανδρών της πυγμαχίας(με 30 πρωταθλήματα και 2 κύπελλα στο παλμαρέ της)δουλεύει μεθοδικά και αθόρυβα με ότι πόρους έχει,δηλαδή την αγάπη για το τριφύλλι,ώστε να κατακτήσει τον Δεκέμβριο άλλο ένα πρωτάθλημα.

Σε σκοποβολή,τοξοβολία,ξιφασκία,ποδηλασία και πάλη έχουμε περιστασιακές επιτυχίες,ενώ στα τρία τελευταία υπάρχουν αρκετά παιδιά στις ακαδημίες.

Για την άρση βαρών δεν έχω ακούσει τίποτα τον τελευταίο καιρό,μπορεί και να έχει κατεβάσει ρολά...

Τελευταίο άφησα το τμήμα του πινγκ πονγκ,το οποίο ανέλαβε o σύνδεσμος "west block θ.13".Αξίζουν πολλά μπράβο για την συγκεκριμένη κίνηση,που πρέπει όμως να στηρίξουμε όλοι και να είναι μόνο η αρχή για να εφαρμοστεί το μότο "ο ΠΑΟ στον κόσμο του".

ΥΓ...Ελπίζω να μην σας κούρασα(χαχαχα).

ΥΓ1...Θετικό ότι κάτι κινείτε στο μπάσκετ.

ΥΓ2...250ευρώ ο ένας,10.000 ο άλλος περιμένω ρελάνς από Τζίγγερ(και από Γιαννακόπουλο αφού τον πείραξε τόσο μία θέση στο Δ.Σ.)για να ολοκληρωθεί το καρέ της "ευαισθησίας" των αμέτοχων,προς την ομάδα.

Όμως αν δεν πετύχει το εγχείρημα θα φταίει ο άφραγκος κόσμος...

Νέα εποχή μπασκετικού Παναθηναϊκού: Μεταβατική ή μπαμ και ... κάτω;

Καλησπέρα αδέλφια.

Σήμερα θα μιλήσουμε για την νέα εποχή του μπασκετικού Παναθηναϊκού με μπροστάρη  τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο και προπονητή τον Αργύρη Πεδουλάκη. Μας αρέσει δεν μας αρέσει, αυτή είναι η κατάσταση. Οι Γιαννακόπουλοι άφησαν την ομάδα στον Δημήτρη (κουράστηκαν οι άνθρωποι),και μαζί τους κούνησαν μαντίλι και όλοι οι παίκτες(πλην Μητσάρα, Τσάρτσα και ίσως Πέρπε, Σάρας).

Ας κάνουμε μία αναδρομή για να δούμε πως οδηγηθήκαμε στην μετά Ζέλικο εποχή. Ο Ζέλικο λοιπόν όπως είπε αποχώρησε λόγω έλλειψης ΣΕΒΑΣΜΟΥ. Εγώ με το φτωχό μου το μυαλό, κατάλαβα ότι ενοχλήθηκε από το ότι: 

α)οι Γιαννακόπουλοι "πούλησαν" την ομάδα καθώς την χρονιά 2011-12 επαναλάμβαναν συνεχώς ότι θέλουν να φύγουν και ότι είναι η τελευταία τους χρονιά. Σεβαστό ότι κουράστηκαν οικονομικά/ψυχικά όμως θα έπρεπε να δείξουν μεγαλύτερο ενδιαφέρων και για να υπάρχει καλύτερη αντιμετώπιση από την Ευρωλίγκα και να μην μας "σφάζανε" με την ΤΣΣΚΑ. Οι παίκτες στην πλειοψηφία δεν πιστεύω ότι επηρεάστηκαν,καθώς είχαν προπονητή τον μέγα Ζοτς.

β)Τον έστειλαν να συζητήσει με το Δημήτρη Γιαννακόπουλο έναν άνθρωπο που απ' ότι ακούγετε ο Ζέλικο δεν τον έχει σε μεγάλη εκτίμηση, προτείνοντάς του για δεύτερη χρονιά να μην δουλέψει με παίκτες της αρεσκείας του (λόγω οικονομικών).Να ξεκαθαρίσω βέβαια ότι οι Γιαννακόπουλοι έχουν κάθε δικαίωμα να ορίζουν ότι μπάτζετ θέλουν, καθώς βάζουν οι ίδιοι τα λεφτά.

γ)Ο Ζοτς στην τελευταία του χρονιά, για πρώτη φορά δούλεψε σε καθεστώς αβεβαιότητας με καθυστερημένο προγραμματισμό χάνοντας πολύτιμο χρόνο και παίκτες (όπως ο Φώτσης που δεν αναπληρώθηκε).Βέβαια αν δεν ήταν ο "σφαγέας" ο Μάρτιν στο Φ4,ακόμα θα πανηγυρίζαμε την δεύτερη σερί ευρωλίγκα.

Μας χαιρέτησε λοιπόν ο Άρχοντας Ζοτς και ανέλαβε το τιμόνι ο Αργύρης Πεδουλάκης, ένας προπονητής που αρέσκεται να δουλεύει με μικρούς παίκτες και να αναδεικνύει  ταλέντα, όμως δεν έχει εμπειρία από "βαρύ" πάγκο .Η αλήθεια είναι ότι εφόσον δεν συμφωνήσαμε με τον Ιτούδη, ο "Άρτζι" θεωρώ ότι ήταν η καλύτερη επιλογή, καθώς δεν πιστεύω ότι υστερεί από τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς που ακούγονταν έντονα (δεν τον ήθελα με τίποτα καθώς είναι ιδιότροπος) και είναι γνώστης της ελληνικής πραγματικότητας.

Όμως δυστυχώς με μια πρώτη ματιά (αν και έχει ολοκληρωθεί το μισό ρόστερ) ο Παναθηναϊκός μας κατεβαίνει επίπεδο κάτι που δεν έκανε ο Ολυμπιακός. Έφυγαν όλοι οι παίκτες πλην Διαμαντίδη, Τσαρτσαρή (ίσως μείνουν και οι Περπέλογου, Σάρας) και προστέθηκαν Ξανθόπουλος, Μπράμος, Πάνκο, Σχορτιανίτης ενώ μένουν οι ελπιδοφόροι Ζούμπος, Καραμολένγκος που λογικά θα πάρουν ευκαιρίες στα εύκολα παιχνίδια. Παίκτες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν (Ντιαβαρά, Λασμέ) χάνονται και όπως καταλαβαίνουμε από το υπάρχων ρόστερ αλλά και από τα ονόματα που ακούγονται παίκτες σαν τον Μάϊκ, τον Καϊμακόγλου, τον Σάρας (αν φύγει), τον Καλάθη δύσκολα θα αναπληρωθούν, ενώ δεν ξέρεις αν η ομάδα θα βρει κάποτε χημεία μες την χρονιά.

Αυτές ήταν οι πρώτες εντυπώσεις, χωρίς να έχει ολοκληρωθεί το ρόστερ.

Κοιτάξτε αδέρφια...

ΝΑΙ, δεν μας αρέσει που δεν θα έχουμε Ζοτς,Ιτούδη στον πάγκο.

ΝΑΙ, δεν θεωρούμε ότι μπορούμε να περιμένουμε και πολλά πράγματα από την καινούργια ομάδα.

ΝΑΙ, μας πειράζει που πέφτουμε επίπεδο.

Όμως...

Δεν γίνετε να είμαστε  ισόβιοι πρωταθλητές.

Και...

Είναι η ομάδα μας και εμείς οι οπαδοί πρέπει να κάνουμε πράξη το σύνθημα "τόσα χρόνια μας στήριζες εσύ, τώρα θα σε στηρίξουμε εμείς", ενώ πρέπει να προσγειωθούμε στην πραγματικότητα.

Παύλος Γαβαλάς

Παναθηναϊκή Συμμαχία: Τα θετικά και τα αρνητικά.

Σήμερα θα μιλήσουμε για την Παναθηναϊκή συμμαχία, που ίδρυσε πριν από λίγο καιρό ο Γιάννης Αλαφούζος και οι συνεργάτες του. Καταρχήν πριν ξεκινήσω το άρθρο, να ξεκαθαρίσω ότι πρέπει ο καθένας μας να στηρίξει όπως και αν μπορεί αυτή την πρωτοβουλία, καθώς είναι η μοναδική ελπίδα σωτηρίας του συλλόγου. Ενός συλλόγου, που όλοι οι α-μέτοχοι έφυγαν στα δύσκολα παίζοντας -κυριολεκτικά- παιχνίδια στις πλάτες της ομάδας.

Ας πάμε όμως να αναλύσουμε τα δεδομένα αυτού του εγχειρήματος, ξεκινώντας από τα θετικά. Πρώτα απ΄ όλα δίνεται η ευκαιρία στον κόσμο να έχει δικαίωμα ψήφου, συμμετοχής σε γενικές συνελεύσεις και να εκφράζει τη γνώμη του. Θετικό λοιπόν αυτό, καθώς ο κόσμος αποφασίζει για τα άτομα που θέλει να διοικούν την ομάδα. Επίσης θετικό είναι ότι φεύγουν (;) οι μετοχές από τα χέρια ενός από τους κυριότερους υπαίτιους της τραγικής κατάστασης που βρισκόμαστε, του Ιωάννη Βαρδινογιάννη. Αυτό ίσως επιφέρει ένα κλίμα ενότητας στον (διχασμένο) κόσμο. 

Ενθαρρυντικό είναι βέβαια και το γεγονός ότι ο Αλαφούζος δείχνει έτοιμος να πολεμήσει το παρασκήνιο και το κόκκινο παρακράτος με ό,τι δυνάμεις έχει (σε αυτό παραδέχομαι και τον α-μέτοχο Πατέρα, καθώς αντιμετωπιζόμασταν επί ίσης όροις). Δηλαδή, δείχνει διάθεση να μην αφήσει τίποτα ασχολίαστο από την κόκκινη προπαγάνδα, "αγγίζοντας" την ψυχή του κόσμου σε δηλώσεις του για την παράγκα και το δημόσιο γήπεδο του ολυμπιακού (πράγμα που ο Τζίγγερ δεν έκανε τόσα χρόνια, λέγοντας και ευχαριστώ στον Πέτρο Κόκκαλη).

Επιπλέον, θεωρεί τη θύρα 13 σύμμαχο και όχι εχθρό της ομάδας. Σίγουρα η στήριξη από τη θύρα 13 θα δώσει τεράστια ώθηση στο εγχείρημα, αντίστοιχη που είχε εξασφαλίσει (με τα ψεύτικα επιχειρήματα τύπου νέο γηπέδου και εκτοξεύσεις όλων των τμημάτων) ο Ανδρέας Βγενόπουλος με τον Νικόλα Πατέρα. Παράλληλα, ο Τζίγγερ ανέλαβε την ευθύνη της ΓΗΠΕΛ, με την ΠΑΕ να απαλλάσσεται από αυτόν τον βραχνά και τον κόσμο να ξέρει ότι δεν πρόκειται να πάει το υστέρημα του στην τσέπη του Βωβού (εφόσον κερδίσει τα λεφτά που ζητάει στα δικαστήρια).Τέλος, ο Αλαφούζος δείχνει να κρατάει ίσες αποστάσεις από τους α-μέτοχους (κερδίζοντας με την στάση του και την στήριξη αρκετών α-μέτοχων) και να μην εξυπηρετεί κάποιο συμφέρον εκτός από αυτό της σωτηρίας του Παναθηναϊκού.

Αφού επισήμανα τα θετικά του σωματείου κατά την άποψη μου, ας περάσω και στα αρνητικά. Πρώτον, η τιμή τον 175 ευρώ είναι αρκετά τσουχτερή τιμή για την οικονομική συγκυρία που βιώνουμε και αρκετός κόσμος που θα ήθελε να συνεισφέρει  λόγω της οικονομικής του κατάστασης να μην μπορέσει να το κάνει. Δηλαδή πιστεύω ότι δεν θα υπάρξει η οικονομική συνεισφορά που υπολογίζει ο Αλαφούζος.

Δεύτερον, το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός περνάει σε ρόλο κομπάρσου με προτεραιότητα την οικονομική επιβίωση, ίσως να αποτρέψει πολλούς από το να βάλουν το χέρι στην τσέπη (αγνοώντας ότι φτάσαμε κοντά στην διάλυση),θεωρώντας ότι δεν αξίζει να βάλουν τα λεφτά τους για μία ομάδα με χαμηλές αγωνιστικές φιλοδοξίες.

Τρίτον, ο κόσμος που πονάει και αγαπάει τον Παναθηναϊκό Α.Ο. και όχι μόνο το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, βλέπει με πικρία το γεγονός ότι η συμμαχία δεν έχει σκεφτεί ούτε στο ελάχιστο να βοηθήσει οικονομικά τον ερασιτέχνη που κινδυνεύει να κατέβει με αδύναμες ομάδες στα τέσσερα ομαδικά τμήματα του (με φυσικό επακόλουθο τον σίγουρο υποβιβασμό) και να βάλει λουκέτο στα ατομικά. Επιπρόσθετα, το γεγονός ότι ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη ήταν το όνομα του Γεωργίου Καμίνη (που ήθελε να γκρεμίσει την λεωφόρο χωρίς αντάλλαγμα για τον Παναθηναϊκό),αποτελεί ένα τεράστιο επικοινωνιακό λάθος.

Άλλο ένα επικοινωνιακό λάθος ήταν η διαχείριση της υπόθεσης του πρίγκιπα Φεϊζάλ. Ναι, και εγώ είμαι της άποψης ότι εάν ήθελε ο πρίγκιπας θα είχε πάρει την ομάδα, όμως οφείλεις να συναντηθείς με τον (κατά δήλωση του ψεύτη)  Τσάκα και την Μιχοπούλου, κυνηγώντας τις απειροελάχιστες πιθανότητες μιας τέτοιας "μπίζνας",ώστε να μπορείς να μιλάς με στοιχεία και να μην επιτρέπεις στον Τσάκα να εμφανιστεί σε λίγο καιρό με αφορμή την Α.Μ.Κ. και να λέει τα δικά του. Τέλος, αγωνιστικά δεν μπορούμε να κλείσουμε εύκολα μεταγραφές παικτών όπως ο Κουίνσι που θέλει να μείνει σαν τρελός, ενώ ο Φερέϊρα είναι αμφίβολο εάν θα μπορέσει να έχει έτοιμη την ομάδα στα κρίσιμα, από οικονομικής κυρίως πλευράς, ευρωπαϊκά παιχνίδια, καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί το ρόστερ (κατανοώντας βέβαια το γεγονός ότι πριν λίγο καιρό η συμμετοχή μας στην Ευρώπη ήταν αμφίβολη).

Αυτά λοιπόν ήταν τα (έξι) θετικά και αρνητικά που μπόρεσα να βρω στο σωματείο.

Ελπίζω με την άποψη μου να βοήθησα λίγο.

Παύλος Γαβαλάς

Ερασιτέχνης ΠΑΟ: Μια πονεμένη ιστορία

Καταρχήν να σας καλώς ορίσω στο μπλογκ μου. Να ξέρετε ότι εγώ γράφω με γνώμονα το καλό του Παναθηναϊκού χωρίς να έχω σκοπό να γλείψω κανέναν. Σήμερα η πρώτη μου ανάρτηση θα έχει θέμα τον ερασιτέχνη. Σε επόμενες αναρτήσεις, θα μιλήσουμε για το ποδόσφαιρο, όπου θα αναφερθώ στα αγωνιστικά θέματα, την Παναθηναϊκή συμμαχία και την υπόλοιπη επικαιρότητα.

Όλοι λοιπόν βλέπουμε ότι επικρατεί μια τραγική κατάσταση στον ερασιτέχνη παναθηναϊκό. Πρώτα απ' όλα, υπάρχει ένα τεράστιο χρέος, που κανείς δεν ξέρει πόσο πραγματικά είναι. Τελευταία ακούστηκε ότι το χρέος είναι 3.000.096 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό το χρέος το δημιούργησαν συγκεκριμένα άτομα, και όχι φυσικά ο κύριος Μακρόπουλος, που ήταν στις διοικήσεις την περίοδο 2008-2012 (ονόματα δεν χρειάζεται να πούμε, γνωστά είναι) που έβαζαν την υπογραφή τους χωρίς να έχουν σκεφτεί αν υπάρχουν τα έσοδα ώστε να πληρωθεί ο τάδε παίκτης/προπονητής/υπάλληλος.

Το θέμα είναι ότι αν δεν γίνει ένας οικονομικός έλεγχος από αναγνωρισμένη εταιρία, κανείς μα κανείς επενδυτής δεν θα βάλει τα λεφτά του στο άγνωστο. Κάνεις λοιπόν έναν έλεγχο, και τους φέρνεις όλους προ των ευθυνών τους...Λες "κύριε τάδε, με τι σκεπτικό έκανες συμβόλαιο σε εκείνο τον παίκτη/παίκτρια;" Σου λέει αυτός "μα ξέρεις, όχι εγώ" και λοιπές δικαιολογίες, όμως οι αριθμοί θα είναι μία τρανταχτή απόδειξη που δεν θα μπορεί κανείς να αμφισβητήσει.

Αφού λοιπόν κάναμε έναν μικρό απολογισμό για την κατάσταση, ας προτείνουμε και μερικές λύσεις, καθώς η κριτική είναι το ευκολότερο πράγμα στον κόσμο. Αρχικά δεν πρέπει να περιμένουμε τίποτα απολύτως από τους Παναθηναϊκάρες, τύπου Βγενόπουλου (είχε πει ότι θα εκτοξεύσει τον ερασιτέχνη), Πατέρα και Τζίγγερ (χαχαχα,από που τους ξέθαψα αυτούς;).Όσον αφορά τα οικονομικά, πρέπει να γίνουν έξυπνες κινήσεις όπως εγγραφή μελών με απλές διαδικασίες με 30-40-50 ευρώ(και όχι 250 ευρώ που έλεγαν πριν δύο-τρία χρόνια, ας κάνουν και με 300-500 ευρώ για τα λίγα "γερά πορτοφόλια").Αξίζει να σκεφτεί κανείς, ότι αν έχουμε 10.000 μέλη από 50 ευρώ, μαζεύουμε αμέσως 500.000 ευρώ. Ναι ρε παιδιά, καταλαβαίνω, οικονομική κρίση βιώνουμε όλοι μας, αλλά δεν πιστεύω ότι δεν υπάρχουν 10.000 Παναθηναϊκοί σε όλη τη γη που να αγαπάνε το σύλλογο και να μπορούν να διαθέσουν το συγκεκριμένο ποσό (50 ευρώ) κάθε χρόνο (περίπου 4 ευρώ τον μήνα).

Όμως για να δώσει ο κόσμος τα λεφτά του, πρέπει να υπάρχει ΟΡΑΜΑ και ΦΙΛΟΔΟΞΙΕΣ. Να δει ρε παιδί μου ο φίλαθλος, ο οπαδός, ότι ο οβολός του θα πιάσει τόπο. Επίσης είναι αυτονόητο, ότι θα παρέχονται  σε κάθε μέλος αρκετά προνόμια (σε συνεργασία με την ΠΑΕ για εισιτήρια, δικαίωμα ψήφου σε εκλογές ερασιτέχνη κ.α.). Βέβαια, πρέπει να γίνουν και κάποια φιλικά παλαίμαχων, στη λεωφόρο η στον τάφο, ώστε αν βγάλουμε κάτι να μας μείνει (όχι όπως στην συναυλία της Βίσσης).

Το άνοιγμα σε χορηγούς (δεν υπάρχουν αλλά...) το θεωρώ αυτονόητο, όπως και μία μεγάλη λαχειοφόρο αγορά κάθε χρόνο(φέτος πουλήσαμε μόλις 5.000 κλήρους των 5 ευρώ. Αν δεν πουλάμε 50.000 κάθε χρόνο -μόνο ο κόσμος κάθε χρόνο με τον Ολυμπιακό είναι τόσος- δεν κάνουμε δουλειά. Πρέπει όμως να "πασάρει" και η ΠΑΕ κανένα λαχνό (είτε στα διαρκείας είτε στα απλά εισιτήρια) και πρέπει επίσης να έχει στην ώρα του πληρωμένο τον ερασιτέχνη στα χρήματα που δικαιούται από ενοίκια λεωφόρου, χρήση σήματος κλπ.

Ο ΠΑΟ πρέπει και στον ερασιτέχνη πρέπει να στηριχθεί στις ακαδημίες του. Πρέπει οι διοικούντες να βρουν γήπεδα για προπόνηση σε όλα τα τμήματα, ώστε ο ΠΑΟ να γίνει ένας αθλητικός οργανισμός όπως παλιά, με χιλιάδες παιδιά στις ακαδημίες και να βγάζει παίκτες και παίκτριες από τα σπλάχνα του. Τραγικές καταστάσεις όπως με την ακαδημία ανδρικού βόλεϊ, όπου κοντέψαμε να φάμε αποβολή από το πρωτάθλημα (και τερματίσαμε και στις τελευταίες θέσεις) επειδή δεν κατεβήκαμε σε ένα-δυο αγώνες (λόγω έλλειψης παιδιών),πρέπει να περάσουν στο παρελθόν.

ΥΓ: Το ξέρω ότι η κατάσταση της ΠΑΕ είναι τραγική, όμως ΠΑΟ δεν είναι μόνο ποδόσφαιρο και μπάσκετ...

Παύλος Γαβαλάς