Καλησπέρα αδέλφια.
Με αφορμή την πρώτη -επεισοδιακή- αγωνιστική της volleyleague, θα γράψω δύο λόγια τόσο για το τμήμα βόλεϊ όσο και για τον ερασιτέχνη συνολικά. Αρχικά, πρέπει όλοι να καταλάβουμε πως η φετινή χρονιά για τον ερασιτέχνη συνολικά είναι μεταβατική και στόχος είναι το καλοκαίρι του 2019:
1)Να βρει τον ερασιτέχνη απαλλαγμένο από χρέη, κάτι για το οποίο το όνομα Γιαννακόπουλος αποτελεί εγγύηση και κάνει κάθε παραπάνω κουβέντα περιττή.
2)Να κερδίσουν τα τρία ομαδικά τμήματα (μπάσκετ γυναικών, βόλεϊ γυναικών, πόλο) την άνοδό τους στην πρώτη κατηγορία. Ο στόχος αυτός είναι -σε θεωρητικό πάντα επίπεδο- πιο εύκολος στο μπάσκετ γυναικών (που παρεμπιπτόντως τα πάει εξαιρετικά στον θεσμό του κυπέλλου) και στο πόλο, ενώ στο βόλεϊ γυναικών υπάρχει μεγαλύτερος ανταγωνισμός μεταξύ ΠΑΟ-ΑΕΚ-ΠΑΟΚ και αναπόφευκτα μία ομάδα δεν θα κερδίσει την άνοδο.
Πιο συγκεκριμένα, στο βόλεϊ γυναικών δεν θα πρέπει να λάβουμε υπόψη το πρώτο παιχνίδι της χρονιάς (εντός έδρας ήττα 0-3 από τον ΠΑΟΚ) για να βγάλουμε συμπεράσματα, καθώς αφενός είναι νωρίς για να πράξουμε κάτι τέτοιο και αφετέρου δύο από τις βασικές μας παίκτριες (Κοσμά, Ρόγκα) χρειάζονται μερικά παιχνίδια για να βρουν ρυθμό, διότι προέρχονται από μία σεζόν αγωνιστικής απραξίας. Οι δύο λοιπόν προαναφερόμενες σε συνδυασμό με τις Νούσια, Κουντουρά, Λαμπρινίδου, Οικονομίδου, δημιουργούν ένα δυνατό σύνολο που θα δώσει υπό τις οδηγίες του Κυριάκου Καμπερίδη μεγάλη μάχη για την άνοδο, απέναντι σε δύο ομάδες που έχουν επίσης πολύ δυνατά ρόστερ για τα δεδομένα της δεύτερης κατηγορίας.
Ας περάσουμε τώρα στο βόλεϊ ανδρών, όπου στο αγωνιστικό κομμάτι θεωρώ πως η ομάδα έχει τις δυνατότητες για τριάδα και πως ΟΣΦΠ-ΠΑΟΚ είναι τουλάχιστον ένα επίπεδο πάνω από τις υπόλοιπες ομάδες του πρωταθλήματος. Καλό λοιπόν είναι να έχουμε αισιοδοξία, αλλά να μην δημιουργούμε υπερβολικές προσδοκίες. Η χρονιά βέβαια ξεκίνησε με ενθαρρυντική εμφάνιση-επιστροφή ουσιαστικά της ομάδας απέναντι στον Ολυμπιακό, όμως η πολυπόθητη νίκη δεν ήρθε λόγω της απίστευτης διαιτητικής απόφασης στο τάι μπρέικ. Ο νεαρός Ράπτης απέδειξε γιατί "σφάχτηκαν" οι αιώνιοι για την απόκτησή του το περασμένο καλοκαίρι, ο Χ. Ανδρεόπουλος συνεχίζει την ανοδική του πορεία, ενώ οι υπόλοιποι παίκτες έπιασαν πάνω-κάτω την απόδοση που περιμέναμε και ήταν προφανώς θετικοί. Σίγουρα αν η ομάδα είχε τουλάχιστον έναν ξένο ακραίο θα αποκτούσε βάθος πάγκου (καθώς θα μπορούσε ο Ράπτης να ξεκουράζει και τον Γιορντάνοφ σαν διαγώνιος),κάτι που θα χρειαστεί στην πορεία ,αλλά όπως είπε ο αρχηγός Σωτήρης Πανταλέων "η αποπληρωμή των χρεών ισοδυναμεί με είκοσι πρωταθλήματα". Επιπλέον, το γεγονός πως παίζουν οι νεαροί ακραίοι μας βασικοί είναι πολύ σημαντικό για το μέλλον, με δεδομένο πως του χρόνου στόχος θα είναι το κάτι παραπάνω, όμως, κανείς δεν πρέπει να αποκλείει την ενίσχυση της ομάδας στην μεταγραφική περίοδο του Δεκεμβρίου...
Σημαντικές κινήσεις γίνονται παράλληλα και για την οργάνωση αλλά και την προάσπιση των συμφερόντων των ατομικών τμημάτων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την πρόθεση ανάληψης του πανελληνίου πρωταθλήματος πυγμαχίας elite (σσ. η κορυφαία κατηγορία) από τον ΠΑΟ, με έδρα διεξαγωγής τον "Τάφο του Ινδού".
ΥΓ. Ο Παναθηναϊκός είναι εδώ και στο ποδόσφαιρο! Μεγάλο επίτευγμα του Δώνη, του Νταμπίζα και των παιδιών τους, που έχουν αναθερμάνει το ενδιαφέρον του κόσμου για τα αγωνιστικά τεκταινόμενα, ενώ ταυτόχρονα τον έχουν συσπειρώσει σε μεγάλο βαθμό.
ΥΓ2. Στο μπάσκετ όλα κρίνονται στα play-off. Τα πρόωρα συμπεράσματα και τις κριτικές τα αφήνω για τους ειδήμονες...
Παύλος Γαβαλάς
