Την Τετάρτη ο Παναθηναϊκός κατέκτησε το Λιγκ Καπ απέναντι στον Ολυμπιακό και έδειξε ότι έχει επιστρέψει στην...κανονικότητα και πως θα διεκδικήσει μέχρι τέλους τον τίτλο του πρωταθλητή. Άλλωστε αυτή νομίζω πως είναι η ουσία και το συμπέρασμα που βγάλαμε τόσο από το τουρνουά του Λιγκ Καπ, όσο και από τον αγώνα του πρωταθλήματος με τον ίδιο αντίπαλο, καθώς και τα τρία παιχνίδια έχουν λήξει 3-2,ενώ αν προσθέσουμε και του χρυσό σετ το άθροισμα τον σετ είναι 8-8,δηλαδή η απόλυτη ισορροπία!
Σημαντικό επίσης ήταν το γεγονός πως η ομάδα μπόρεσε να λειτουργήσει με βάση το "πρέπει", λαμβάνοντας υπόψη πως μετά την απόκτηση του Τσάτσιτς αυξήθηκαν οι απαιτήσεις γύρω από την ομάδα, που έπαψε πλέον να είναι το απόλυτο αουτσάιντερ και έφτασε να θεωρείται διεκδικήτρια τίτλων. Το ματς της Τετάρτης λοιπόν ήταν ένα παιχνίδι που η ομάδα έπρεπε να το κερδίσει,με την παρουσία του Δημήτρη Γιαννακόπουλου στο γήπεδο (ο οποίος παρεμπιπτόντως σίγουρα θα "ζεστάθηκε" από αυτή τη νίκη-κατάκτηση του τουρνουά με ό,τι αυτό συνεπάγεται) να καταδεικνύει τη σημαντικότητα του συγκεκριμένου παιχνιδιού για το τμήμα και τον σύλλογο. Προσοχή: δεν λέω πως θα επέρχονταν η καταστροφή αν χάναμε, απλά ήταν τέτοιο το μομέντουμ που χρειαζόμασταν το τρόπαιο, που σηματοδοτεί την επιστροφή του τμήματος βόλεϊ στο ρόλο του πρωταγωνιστή.
Στο προαναφερόμενο παιχνίδι φάνηκε πόσο σημαντική ήταν η απόκτηση του Τσάτσιτς, όχι μόνο γιατί είχε καλή απόδοση επιθετικά ούτε γιατί πήρε τους τελευταίους κρίσιμους πόντους όταν η μπάλα "έκαιγε". Σε αυτό λοιπόν το παιχνίδι, ο Αλέξανδρος Ράπτης ήταν άρρωστος με πυρετό, κάτι που σημαίνει πως αν δεν είχε δημιουργηθεί αυτό το βάθος πάγκου, ο Παναθηναϊκός θα αναγκαζόταν είτε να χρησιμοποιήσει τον παίκτη σε ό,τι κατάσταση και αν ήταν με οδυνηρά εκ των πραγμάτων αγωνιστικά αποτελέσματα είτε να βασιστεί σε κάποιον από τους νεαρούς ακραίους του, που αντικειμενικά δεν μπορούν να σταθούν σε τέτοια παιχνίδια, αλλά ο ρόλος τους είναι να χρησιμοποιούνται για να αποφορτίζουν τους βασικούς σε θεωρητικά εύκολα παιχνίδια.
Αφού κλείσουμε την παρένθεση για την μεταγραφή του Τσάτσιτς, ας δούμε τι έχουμε από εδώ και πέρα: πλέον,μετά την κατάκτηση του Λιγκ αλλά και τον προηγηθέντα αποκλεισμό από το κύπελλο (όπου μία κακή μέρα δυστυχώς στοιχίζει),η ομάδα στρέφει την προσοχή της στο πρωτάθλημα, όπου απομένουν πέντε παιχνίδια για την ολοκλήρωση της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος. Με πέντε καθαρές νίκες (με σκορ 3-0 ή 3-1),ο Παναθηναϊκός θα τερματίσει στην πρώτη θέση, κάτι που φαντάζει δύσκολο, λόγω των εκτός έδρας παιχνιδιών που έχουμε με Ολυμπιακό και ΠΑΟΚ. Παρόλα αυτά, σίγουρα η ομάδα θα προσπαθήσει για το καλύτερο, με τη δεύτερη θέση στην κανονική διάρκεια να δίνει επίσης σημαντικό πλεονέκτημα, καθώς ο πρώτος και ο δεύτερος αρχίζουν τα play off από τα ημιτελικά. Το πρώτο από τα πέντε παιχνίδια που μας απομένουν είναι το σημερινό με την -πάντα επικίνδυνη- Κηφισιά στην έδρα μας, στις 20:30.Πάντα τα παιχνίδια μετά από επιτυχίες κρύβουν κινδύνους, αλλά πιστεύω πως η ομάδα θα βρει τρόπο να το διαχειριστεί και θα συνεχίσει την ανοδική της πορεία!
ΥΓ1: Το Λιγκ Καπ σύμφωνα με την ίδια την διοργανώτρια αρχή (ΕΣΑΠ) αποτελεί εσωτερικό τουρνουά (δηλαδή δεν θεωρείται επίσημη διοργάνωση). Παρόλα αυτά,όταν αγωνίζεσαι εναντίον του μεγάλου σου αντιπάλου (αλλά και οποιουδήποτε),ακόμα και ...φιλικό παιχνίδι να είναι θέλεις να κερδίζεις. Όπως λοιπόν θα πανηγύριζε και ο αντίπαλος ενδεχόμενη κατάκτηση του συγκεκριμένου τουρνουά, έτσι και εμείς κάναμε το ίδιο. Χωρίς να θέλω να μειώσω το επίτευγμα της ομάδας μας, που πριν από 22 μήνες βρισκόταν στο χείλος του γκρεμού και γλίτωσε την τελευταία στιγμή τον υποβιβασμό και φέτος κέρδισε ένα τουρνουά απέναντι σε δυνατούς αντιπάλους, το Λιγκ Καπ με τα σημερινά δεδομένα δεν αποτελεί επίσημη διοργάνωση.
ΥΓ3: Όσον αφορά τα ευτράπελα που έκαναν πάλι την εμφάνισή τους στο ποδοσφαιρικό τμήμα, τι να πει κανείς; Τώρα θα τον μάθουμε; Τον ξέρουμε τόσα χρόνια...
Παύλος Γαβαλάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου